Δελτίο τρύγου 2012
Η χρονιά του 2012 ξεκίνησε με σχετικά χαμηλότερες θερμοκρασίες από τις συνηθισμένες, με εξαίρεση το μήνα Μάρτιο που ήταν πιο θερμός, ενώ το ύψος των βροχοπτώσεων ήταν κανονικό για την εποχή. Έτσι οι περισσότερες ποικιλίες, ξεκίνησαν σχετικά νωρίς τον βλαστικό τους κύκλο (τέλος Μάρτη με αρχές Απρίλη).
Τον Απρίλιο και το Μάιο η θερμοκρασία κυμάνθηκε στα κανονικά επίπεδα, οι βροχοπτώσεις όμως που σημειώθηκαν ήταν πολλές με αποτέλεσμα ο ρυθμός βλάστησης των φυτών να είναι έντονος και η άνθηση σε όλες τις ποικιλίες να οψιμίσει μερικές μέρες (τέλος Μάη με αρχές Ιούνη).
Η πίεση του περονοσπόρου ήταν μεγάλη και εμφανίστηκαν αρκετές κηλίδες, κυρίως στα φύλλα της Μαλαγουζιάς και του Ασύρτικου που είναι ευπαθέστερες απ’ ότι οι ερυθρές μας ποικιλίες. Ευτυχώς οι υψηλές θερμοκρασίες που ακολούθησαν τους καλοκαιρινούς μήνες συνέβαλλαν στο σταμάτημα της ασθένειας, χωρίς να δημιουργηθούν ιδιαίτερα προβλήματα.
Η καρπόδεση, όπως και η αύξηση και η ανάπτυξη των ραγών πραγματοποιήθηκαν σε ένα πολύ θερμό περιβάλλον, αφού και οι τρεις μήνες του καλοκαιριού ήταν εξαιρετικά θερμοί και ξηροί. Τα φυτά προσαρμόστηκαν σε’ αυτές τις συνθήκες και ξεκίνησαν τον περκασμό σχετικά νωρίς.
Ποτίσαμε ως συνήθως τις ερυθρές μας ποικιλίες και για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια και το Ασύρτικο.
Ξεκινήσαμε τον τρύγο των λευκών μας ποικιλιών στο τέλος του Αυγούστου με τη Μαλαγουζιά και τελειώσαμε με Αθήρι και Ασύρτικο στις 5 Σεπτέμβρη.
Το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη ο καιρός ήταν πολύ ζεστός, αλλά στα μέσα του Σεπτέμβρη άλλαξε, με βροχές για 5 συνεχόμενες μέρες και σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Αυτές οι συνθήκες καθυστέρησαν την ωρίμανση του Ξινόμαυρου, που μέχρι τότε φαίνονταν πρώιμη, αλλά όχι και των άλλων ερυθρών μας ποικιλιών (Νεγκόσκα, Μοσχόμαυρο, Μαυροδάφνη), οι οποίες τρυγήθηκαν αμέσως μετά τις βροχές.
Το χαρακτηριστικό της χρονιάς όσον αφορά τα αμπέλια θα λέγαμε ότι ήταν η μικρότερη σχετικά παραγωγή και τα ώριμα γίγαρτα των σταφυλιών. Στα περισσότερα από 20 χρόνια που δουλεύουμε με το Ξινόμαυρο δεν έχουμε δει άλλη χρονιά με τόσο γευστικά γίγαρτα.
Το πρώτο αμπελοτεμάχιο του Ξινόμαυρου που τρυγήσαμε, ήταν αυτό των Φίλων του Ξινόμαυρου, στις 22 Σεπτέμβρη, ενώ περιμένοντας να απομακρυνθεί η περίσσεια νερού στο έδαφος και να επανέλθουν τα φυτά στα πριν τη βροχή επίπεδα ωριμότητας, φτάσαμε στο τέλος του Σεπτέμβρη, με αρχές Οκτώβρη, οπότε μαζέψαμε και τα τελευταία μας αμπελοτεμάχια, έχοντας τον καιρό σύμμαχό μας.
Η χρονιά θεωρούμε ότι είναι ιδιαίτερα αξιόλογη. Στο μεν λευκό μας κρασί μετά τη ζύμωση κυριαρχούν έντονα αρώματα των λουλουδιών και των φρούτων, είναι γεμάτο με μέτρια οξύτητα, το δε πολυποικιλιακό μας (Ξινόμαυρο, Νεγκόσκα, Μοσχόμαυρο και Μαυροδάφνη) ιδιαίτερα σκουρόχρωμο, με καλή ισορροπία ανάμεσα στην αλκοόλη και την οξύτητα και έντονα αρωματικό.
Όσο για το Ξινόμαυρο, ίσως να μη φτάνει χρωματικά τα βαθύχρωμα κρασιά του 2011, εμφανίζεται όμως πιο αρωματικό, με μικρότερη οξύτητα και μαλακότερες τανίνες. Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί στην παλαίωση.