Ένας απολογισμός του 2020

Καθώς οι πρώτες μέρες του νέου έτους κυλάνε σχετικά ομαλά και με την προοπτική ενός ακόμη «μένουμε σπίτι-μένουμε υγιείς»  ήρθε η ώρα να αναλογιστώ τη χρονιά που πέρασε, τους ανεκπλήρωτους στόχους, αυτούς που πέτυχα, όλα αυτά τα project που έχουν αναβληθεί μέχρι νεωτέρας και φυσικά την πρωτοφανή κατάσταση ΣΟΚ στην οποία βρεθήκαμε όλοι μετά τον Μάρτιο του 2020 και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε. 

Φυσικά, λόγο του νεαρού της ηλικίας, αλλά και του αρκετά αισιόδοξου χαρακτήρα μου, και παρ’ όλες τις δυσκολίες του προηγούμενου έτους και τις αναποδιές που όλοι ζήσαμε, εστιάζω σε αυτά που καταφέραμε!

- Φυτέψαμε ένα νέο αμπελοτόπι στο χωριό μας, το Ροδοχώρι, σε υψόμετρο 600 μ., με την ποικιλία Μαυροδάφνη, έκτασης 4 στρεμμάτων. Ανασκουμπωθήκαμε οι τέσσερείς μας, η οικογένεια της Αργατίας και με αρκετή βέβαια καθυστέρηση λόγω καιρικών συνθηκών, τα καταφέραμε! Σε 3-4 χρόνια θα δρέψουμε τους καρπούς!

- Πειραματίστηκα! Στο επάγγελμα του οινοποιού, μία από τις κινητήριες δυνάμεις για να μην μένεις στάσιμος είναι ο πειραματισμός. Φέτος λοιπόν, πειραματίστηκα και εγώ με την οινοποίηση ελάχιστης παρέμβασης και ΧΩΡΙΣ προσθήκες. Ξεκίνησα, αφού το ομιχλώδες τοπίο στο χώρο των φυσικών κρασιών άρχισε να ξεκαθαρίζει με πρωτεργάτη της νομοθεσίας των φυσικών κρασιών και πάλι τη Γαλλία. Το αποτέλεσμα του πειραματισμού μου είναι δύο κρασιά ελάχιστης επέμβασης, χωρίς θειώδες για τα οποία θα ακολουθήσουν διαφορετικά αρθράκια στο άμεσο μέλλον.

- Τα αμπελοτόπια μας τρυγήθηκαν στην ώρα τους εκτός του Ασύρτικου που η ωρίμανσή του καθυστέρησε αρκετά, τρυγήθηκε στις 5 Οκτωβρίου. ( Έχω τρυγήσει Ασύρτικο στη Νάουσα αρχές Οκτώβρη, θα σέβεστε!)

- Οινοποιήσαμε την πρώτη μας βιολογική Νάουσα, με γηγενείς ζύμες και ελάχιστη παρέμβαση που θα κυκλοφορήσει μετά από 2-3 χρόνια.

- Γνώρισα λίγα νέα άτομα, αλλά χάρηκα ιδιαίτερα με τις γνωριμίες αυτές, γιατί όλοι τους ήταν εξαιρετικά αισιόδοξοι αλλά και γεμάτοι ενέργεια. Άνθρωποι που θα πετύχουν γιατί δεν τα παρατούν.

- Συμμετείχα και παρακολούθησα ουκ ολίγα διαδικτυακά sessions με θέμα το κρασί και την καλλιέργεια του αμπελιού. Ομολογώ πως εξεπλάγην με την αρκετά μεγάλη συμμετοχή του κόσμου σε αυτά τα sessions. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις τους 

συμμετέχοντες ορεξάτους, να κάνουν  ουσιαστικές ερωτήσεις και να μοιράζονται απόψεις.

Ήρθε λοιπόν ο χειμώνας των 15 βαθμών Κελσίου και των λαμπερών εορτών. Η περιοδος που βάζεις κιλά χωρίς τύψεις και τα ζεστά ροφήματα που συνοδεύονται με κουραμπιέδες, μελομακάρονα, κουλουράκια, σοκολατάκια, ωτία (πόντιος γαρ) και πτι-φουρ είναι η καθημερινή συνήθεια που όλοι μας λατρεύουμε.

Αυτήν την περίοδο, των εορτών και της θαλπωρής που προσφέρει το αναμένο τζάκι και τα χαμόγελα της οικογένειας, ένιωσα πολύ τυχερός και ευτυχισμένος. Γιατί φέτος, παρόλη την δυσμενή κατάσταση και τα κακά μαντάτα που ακούμε καθημερινά, παρόλα τα ρίσκα και τους κινδύνους που καραδοκούν έξω από κάθε σπίτι, εμείς είμαστε καλά και υγιείς! Γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα με τρόπο διαφορετικό, χωρίς ταξίδια, χωρίς ξέφρενα γλέντια και χωρίς να συναντήσουμε τους φίλους μας, ήσυχες γιορτές. 

Για το νέο έτος,

Εύχομαι ολόψυχα υγεία σε όλους, θετική σκέψη και φυσικά αισιοδοξία. Μέσα από τις δύσκολες καταστάσεις ανακαλύπτουμε την καλύτερη πτυχή του εαυτού μας.       

Χριστόφορος Γεωργιάδης.