Το παλιό ή το νέο Ξινόμαυρο
Εδώ και λίγα χρόνια έχει ξεκινήσει μία συζήτηση σχετικά με το χαρακτήρα του κρασιού του Ξινόμαυρου και εάν είναι εφικτό κρατώντας αυτό το χαρακτήρα να παράγουμε κρασιά πιο προσιτά στο σύγχρονο καταναλωτή.
Είναι αλήθεια ότι οι φίλοι του Ξινόμαυρου έχουν αγαπήσει τον λίγο ρουστίκ χαρακτήρα του Ξινόμαυρου και ότι δεν τους ενοχλεί το σχετικά μέτριο ως ελαφρά άδειο σώμα του. Θεωρούν ότι το τυπικό και αναγνωρίσιμο άρωμα της ντομάτας και της ελιάς σε συνδιασμό με την οξύτητα και τις παρούσες τανίνες είναι που κάνει το κρασί του Ξινόμαυρου μοναδικό.
Οι οινοποιοί από την άλλη βλέπουν ότι οι καταναλωτές- φίλοι του Ξινόμαυρου μεγαλώνουν ηλικιακά και μένουν ως αριθμός σταθεροί ή ελαφρά μειούμενοι.
Από την άλλοι όλοι θεωρούν μοναδικό και αγαπούν το παλιό Ξινόμαυρο, 5, 10, 15 ετών, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να το πληρώσουν ακριβά.
Οι ξένοι μάλιστα γευσιγνώστες θεωρούν ρίσκο την στροφή σε πιο εμπορικά κρασιά που επιχειρούν οι παραγωγοί του Ξινόμαυρου. Και δείχνουν την προτίμησή τους στις παλιές σοδειές.
Ως Αργατία πιστεύουμε ότι ένα κρασί που όσο είναι νέο είναι πλούσιο, βαθύχρωμο, συνδιάζει τα τυπικά του Ξινόμαυρου αρώματα με πιο φρουτώδη, που οι τανίνες του τιθασεύονται καλύτερα, έχει τη δυνατότητα όταν γίνει 5,10,15 ετών να είναι καλύτερο από τα αντίστοιχα κρασιά του παρελθόντος. Και ο χρόνος πιστεύουμε ότι θα το δείξει.